"Sevda, kaybolmuş bir hayalin izini sürerken gönülde büyüyen ve sığmayan bir acıdır."

İÇİME SIĞMIYOR ACIM BİLMEZSİN

Bilir misin gönülden geçen elemleri?
Göz kapaklarında bütün bir dünün kayboluşunu,
Kendi kendinle sessiz sedasız boğulmayı,
Şu kırık dökük şiirin birkaç satırındaki hasretin nasıl dokunduğunu,
Bilmezsin.

Biz diyorum, ikimizden ne kalacak ki
Savrulmuş günlerden başka geriye?
Darağacına asılı bir mektup, bir kart...
Göz yanıldı, gönül yaralandı iyiden iyiye,
Bilmezsin.

Aramakla geçen bir ömrün arifesindeyim,
Aşk benim için yeri, izi belirsiz yitik bir hayal.
Cismi, zihnimde çoktan kaybolmuş,
Vuslat yurdunda yokluğa düşmüş bir abdal,
Bilmezsin.

Yoklukla varlık arasında bitmeyen bir yolculukta,
Kıyı bucak uzak, mecalsiz kaldı sol yanım.
Yakıcı türküler izinsiz ölüm orucunda,
Özledikçe büyüyor, içime sığmıyor acım,
Bilmezsin.

Halil Kumcu
29 Kasım 2022 / Salı / Ankara

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir