Elini kalbime her koyduğumda,

Tende taş gözde yaş üşür bilmezsin.

YAKTI VUSLAT

Ne çok perişanlık var içimde,
Ertelenmiş umutlara sakladığım,
Hayat dar, ölüm ise uzak değil,
Soluma soluğuma vurur gözyaşlarım.

Bir şeyin bitişi, şu hayatın bitişi,
Hiçbir şey, belki de çok şey,
Cehennemi yaşatır boş bir yol,
Candır, bu hey gidi hey.

Gecenin ıssız karanlığı çöker,
Bir şarkı yükselir, baharımı kışa çevirirsin,
Dünüm, bugünüm, yarınım gözlerinde,
Hiç mi titremez, hiç mi yanmaz yüreğin?

Kor oldum, kül oldum, savruldum,
Toprakta taş, sözümde yaş üşüdü,
Lime lime şarkı oldu ömrüm şiirlerde,
Yaktı vuslat, sesim sesine gömüldü.

Halil Kumcu
5 Nisan 2021 / Pazartesi / Ankara

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir