"Zihninde kurduğun her dünya, yüreğinde yaşattığın duyguların yankısıdır."

ARALIKSIZ

Pencerem ardına kadar açık,
Yürek üşür bedenle bir hecede.
Ömrün zindana kapısı aralık,
Bu kaçıncı suskunluk dilde?

Son mısralarındayım yılın,
Sensiz geçen en uzun gece.
Tam kalbimin üzerine yağar,
Unutulmuşluğun arifesine.

Günlerden ne bilmiyorum,
Dudakta gam, gözde hüzün.
Bir anda çalar kapımı sensizlik,
Nerede aynada gördüğüm yüzün?

Senli düşünceler avutur benliğimi,
Aralıksız ocak başındaki nakaratlar.
Mevsimin rengine hapsolur adın,
Yokluğunda kırılır varlığındaki anılar.

Halil Kumcu
13 Aralık 2020 / Pazar / Ankara

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir