“Dermanı yürek olan, acıyı dua ile sarar.”
“Gönül neyle doluysa, göz onu ağlar.”
“Dermanı yürek olan, acıyı dua ile sarar.”
“Gönül neyle doluysa, göz onu ağlar.”
DERMANINI BİLEN SEVSİN
Bir sevda ki konargöçer,
Ne dağ dinler ne de geçer.
Köz olur, yanmayı seçer;
Dermanını bilen sevsin.
Yaralı gönlüm kâh inler,
Dil söylese can kahreder.
Bir dokunuş bin yıl eder;
Dermanını bilen sevsin.
Düşler esip terk ederken,
Ben idim sığ yerde düşen,
Kırık camlar gözde tümden...
Dermanını bilen sevsin.
Bu yol çetin, bu yol yaban;
Her adımda kurşun, duman...
Sonsuz rüya, gizli zaman;
Dermanını bilen sevsin.
Geceler dost, sırdaşımdı,
Yüreğimde saklanırdı.
Her duada bir yaraydı;
Dermanını bilen sevsin.
Bir bakışla bendi dağlar,
İçime sığmaz mızraklar.
Kalbim çöker, sessiz kanar;
Dermanını bilen sevsin.
Aynalarda solgun yüzüm,
Kırkı geçmiş, eski hüzün...
Bir dizi saç, yarım sözüm;
Dermanını bilen sevsin.
Hasretinde erir benzim,
Tutunacak dalda yazım.
Yalnız seninle tek çözüm;
Dermanını bilen sevsin.
Halilî’nin sesi yasta,
Yâr belinde ağlamakta,
Son demini yaşamakta...
Dermanını bilen sevsin.
Halil Kumcu
13 Haziran 2025 / Cuma / Ankara
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.