"Yaşamak, her acıyı içinde büyütüp, yine de sevdayla devam etmektir."

NE ZOR BİR ŞEYMİŞ YAŞAMAK

Kiminin yüreği yanar,
Kül yemiş, içini dağlar.
Kimisi hiç kalır, çatlar,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Bir söz vardı peygamberden,
Hani komşusu aç iken,
Tok yatan değildi bizden,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Düşerken tutulur hakça,
Acılar paylaşıldıkça,
Azalır derler ya çokça,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Kalpler taş kesilmiş, niye?
Çocuk ağlıyor aş diye,
Göz akmıyor hiçbir şeye,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Yüz yüzden utanmaz olmuş,
Yiyen ağız doymaz olmuş,
İnsan bildiğin üç kuruş,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Yaş süzülür, tutan olmaz,
İyi misin, diyen olmaz,
Göçerken bir duyan olmaz,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Bana dokunmayan yılan,
Bin yıl yaşasın diyorsan,
Aynı gemideyiz sırtlan,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Dünya aç, kurtlar sofrası,
Bir avuç toprak mayası,
Ezanla sela arası,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

Koyunla yas tutan hain,
Bir zerre kadar değilsin,
Timsah gözyaşı dökersin,
Ne zor bir şeymiş yaşamak.

HALİL KUMCU

PERŞEMBE - 06/06/2013 - 15:09

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir