"Sevdanın en derin yerinde, bazen susmak en yüksek ses olur."

BEŞİNCİ MEVSİMDE SARARIR DÜŞLERİM

Bir yağmur tanesi çarpar,
Fani ömür savrulur hazanda.
Kuruyan yapraklarım dökülür bir bir,
Kalbime diken diken batarsın anında.

Kirpiklerimden süzülür sevdan,
Gökkuşağım belli belirsiz, renksiz.
Beşinci mevsimde sararır düşlerim,
Bu kaçıncı kayboluşum, kimsesiz çaresiz?

Bir varmış, bir yokmuş hikâyesi gibi,
Çalar kapımı, mahşere kadar vuslat.
Solar gider her günüm iplik iplik,
Virane yüreğim feryat üstüne feryat.

Hiçlik içinde kanatır duygular içimi,
Gecenin demi koyu, karanlık ve sensiz.
Düğümlenir saçların, boğazıma ölüm renginde,
Geçer resmin gözlerimden, o an o haz tarifsiz.

Bilmezsin işte şurama batan özlemi,
Sırtımdaki yara, gönül sancısıdır.
Bir kabir, bir kefen, bir kör kuyuda,
Gök kubbedeki sala son haykırıştır.

HALİL KUMCU
29 Eylül 2020 / Salı / Ankara

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir