"Gözlerine bakmadan yaşamak, ciğerlerde hissettiğimiz bu hüzünle bir sürgün gibidir; geçmişin tozları uykularımızı kaçırır."
"Kirpiklerden uçan yaşlar, yalnızlığın başkentinden savrulan duygulara dönüşür; gülüşlerin uzaklığı kalpte yangın yaratır."
"Gözlerine bakmadan yaşamak, ciğerlerde hissettiğimiz bu hüzünle bir sürgün gibidir; geçmişin tozları uykularımızı kaçırır."
"Kirpiklerden uçan yaşlar, yalnızlığın başkentinden savrulan duygulara dönüşür; gülüşlerin uzaklığı kalpte yangın yaratır."
BİR YIĞIN DÜŞ
Yarım kalmış kitapta, bir yığın düş, dünlerim;
Örselenmiş çocuk, keşkeleri içindeyim.
Her an ciğerlerimde hissettiğim bu hüzün,
Gözlerine bakmadan yaşamak, sanki sürgün.
Geçmiş, sarı yapraklarda üflesem toz olur;
Geceler boyu, uykularım kaçtığı çoktur.
Söyleyemediklerime tutsak bu yüreğim;
Küf pasla içine demir attı gelgitlerim.
Kaldırsak kirpiklerimizi, yaşlar uçuşur;
Yalnızlığın başkentinden ha bire savurur.
Gülüşün bile o kadar uzak, tutamam ki;
Bil, sensiz yangın yeri buralar, ne hazin ki.
Bir kalpte habersiz yaşamak, bu olsa gerek;
Saza vurulmamış türkü gibi, iç çekerek.
Unutulmuştu masal, yazıya dökülmeden;
Başucumda bir mezar taşına dönüşmeden.
Sana inanıyorum, diyebilir mi lisan?
Çok kısaysa yaşam ve bir adım sonra yoksan.
Hançer gibi saplandı, sensiz fotoğraflara;
Bir bir ölüyor düşlerim, şimdi ardın sıra.
Halil Kumcu
11 Eylül 2022 / Pazar / Bartın