"Sevgi, bir kişinin tüm varlığına sızar; sesinin yankısı, kokusunun hatırası ve tadının etkisi, zamanla yok olsa da yürekten silinmez."

 SEVGİNİN SESİ TADI KOKUSU

Üzerime çöken bezginlikle
Karanlıkları delip geçer bir çift göz;
Bir gök gürültüsü eşliğinde
Bir yanıp bir söner bu köz.

Derin çizgilerle kaplı yüzüme
Hasretle gömülürsün tir tir titrerken.
Katıla katıla ağlarım bardaktan boşanırcasına;
Ağır aksak ve de meteliksiz voltamı atarken.

İyi de yahu, dur durak bilmiyor;
Hareketli gölgeler gibi cemalimdeki birey.
Sevgiden bezenen o kokun
Ardında bıraktığın tek şey.

Ardı arkası kesilmez;
Kulaklarım sağır, gözlerim görmez vaziyette.
Başka hiçbir kokuyla karışmaz;
Bir saç telinle gelir, sarhoş eder beni, inlete inlete.

Kapıdan sızan özlemle
Dilimdeki senlerle dirilir dört duvarda birer birer.
Nasıl anlatılır sevginin sesi, tadı, kokusu?
Yaşamın rengi ta içerilere, kalbime kadar girer.

Gözlerim dikilir tavana;
Kor alevlerle oynaşır alın yazım.
Duvardaki guguklu saate
Zihnim aldanır, öylece kalakalırım.

Vücudum buz keser;
Kesik kesik kırlaşmış bıyıklarıma siner tamamen.
Yarım yamalak solgun bir ışıkla
Vatanıma kokun yayılırken.

Zamanla yüzler silinir;
Ateşin üzerine küllenen isimler de.
Demir korkuluklara kulak kabartırım;
Kokusu çıkmaz, yüz yıl geçse de.

Bir taş gibi ağır, okkalı küfürlerle
Ahınla lanet olasıca son kapı da kapanır.
Bir mezar gibi karanlık bu yerde;
Her çektiğimde kokun tekrar tekrar yüreğime sarılır.

Halil Kumcu
4 Haziran 2024 / Salı / Ankara

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir