Şiirden geriye kalan satırlar:
“Küllerime bakma, orada bir zamanlar adın yanardı.”
“Gam çöktü mü insanın üstüne, mevsim hep kıştır.”
“Yüreği yananın dili susar, gözyaşı konuşur.”
“Gözleri sabah olanın gecesi bitmez.”
“Ömrün en uzun yolculuğu, gidenin ardından susmaktır.”
GARİP ÖMRÜM
Bacamda tüter köz duman,
Yüreğim kan ağlar, ömrüm.
Yarama yok deva yârdan,
Zamansız tükendi ömrüm.
Hayal peşinde koşarken,
Gözyaşımdır terk etmeyen.
Bir haber sal bana yâren,
Uzaklarda kalan ömrüm.
Dağ başında açan gülde,
Hayat böyle gide gide.
Adın yazar aşk dilinde,
Senden ayrılalı ömrüm.
Vuslatta var oldu özüm,
Her nefeste gönül sözüm.
Derman bulmaz artık dizim,
Üstüme gam çöker ömrüm.
Ulaşamam yıldızlara,
İçimde yanar bir çıra.
Kabir azap gibi zira,
Ocağıma yağdı ömrüm.
Deniz olsan sel olurum,
Ateş olsan kül olurum.
Dilek olsan dil olurum,
Bensiz güneş doğmaz ömrüm.
Gözlerinde doğar sabah,
Geçmez günler, yazık, günah.
Yüreğimden süzülür ah,
Bilemedi cahil ömrüm.
Kışına ben yaz da oldum,
Uğruna ben kul da oldum.
Sevdam ile toz da oldum,
Gitti, hiç de oldum ömrüm.
Halilî düşer yollara,
Tırmanır yüksek dağlara,
Başını vurur taşlara,
Arar seni garip ömrüm.
Halil Kumcu
📍Şair Notu: Biliyor musun dostum, insan bazen kendi ömrünü bir başkasında arıyor. Bir gülüşte başlıyor, bir susuşta bitiyor her şey. Sonra bir bakıyorsun; ne o var, ne sen kalmışsın. Yalnız, adını bile unuttuğun bir özlemle baş başasın. Ben “ömrüm” dedim ona… Belki bir nefesti, belki bir rüya. Ama inandım. Çünkü insan, en çok inanırken yanılıyor. Şimdi bu şiirde okuduğun her dize, bir yangının külü, bir sevdanın izidir. Sen de birini “ömrüm” diye sevdiysen, bilirsin… her dörtlükte kendi kalbini duyarsın.
7 Ekim 2025 / Salı / Bartın
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Önceki Şiir | Sonraki Şiir