"Gelip gidenlerin ardından kalan boşluk, sevdanın mevsimindeki en acı izdir; kalpten kalbe uzanan yol, en derin karanlıklarda bile ışık arar."
"Gelip gidenlerin ardından kalan boşluk, sevdanın mevsimindeki en acı izdir; kalpten kalbe uzanan yol, en derin karanlıklarda bile ışık arar."
GİDİŞLERİN MEVSİMİ
Sarı sıcak bir şeyler oturur sineme.
Yara bere içinde kaldı dizlerim ardından.
Ayrı yollarda çiğ tanesi düşlerimizi üşütür,
Adını koyamadığım boğazımı acıtır konuşursam.
Resimlerde hem varım, hem yokum;
Bir ölüm sensizliği sarar dört bir yanımı.
Aklıma düşersin yağmur kokan sokaklarda,
Gözlerim delik deşik eder bastığın kaldırımı.
Her gidişlerin mevsiminde böyle olurum,
Bağrıma vurur ayrılık, öylece kalakalırım.
İçine düştüğüm zifiri bir karanlık, dipsiz bir kuyu;
Bir türlü akıtamadığım gözyaşlarımla nefessiz kalırım.
Bilmediğim denizlerde kaybolmak buymuş meğer;
Dikenin kalbime batarken içim yanar, kavrulurum.
Ne acı bir yüktür bu, bir türlü yüreğimden atamadığım;
Öncesi de sonrası da yalanmış, gün gün boğulurum.
Halil Kumcu
3 Ekim 2021 / Pazar / Ankara