"Yıllar bedeni alır, ama ruh, gençliğin sonsuzluğunda saklanır."
"Yıllar bedeni alır, ama ruh, gençliğin sonsuzluğunda saklanır."
YAŞ ALDIKÇA
Koskoca bir hayatın heba olduğunu
Yaş aldıkça yalnızlaşınca anladım
Yalnızlaştıkça yaşlandım
Gözden göze hayır yok imiş yanar da buna yanarım
Birkaç kırışıklığın lafını bile etmiyorum
Kırılmış kumbaramdaki bozuklukları yitirmiş gibiyim
Birer birer göç etmeye başladı
Yaş aldıkça tanıyıp bildiklerim
Görünen o ki
Yüreğime daha bir sıkı sarılır oldu çocukluğum
Elimdeki avcumdaki eriyip gitti
Kalabalıklar içinde sanki boğuluyorum
Aşıklar ölmez ölen ten imiş
Aşkın yaşla bir ilgisi yok imiş
Ürkek yüreğim
Yalnızlık erişilmesi zor bir şey değilmiş
Mesele sadece yaşlanıp ölmek değil
Hiçbir şey yapmasan da zamanla damla damla eriyorsun
Geçip giderken yıllar
Geceler boyu duvarların konuşmasını bekliyorsun
Yaş aldıkça eksildi ömrüm
Bugünü dünsüz yarını bugünsüz yaşıyorum
Yaradan taşıyamadığım yükümü
En yakıcı hatıralara dönüştürüyorum
Yaş aldıkça anlıyorum ki
Saçlarım beyaza bürünse de
Ellerim titreyip güçsüz düşse de
Ruhumdaki gençlik hiç yaşlanmayacak belki de
Yaş aldıkça bu fanilikte
Gölgelerle dolu hayat sahnesinde
Alkışsız bir ölüm gelir
Gözlerim kapanırken bu son perdede
Halil Kumcu
19 Eylül 2024 / Perşembe / Ankara