"Hayat, kırık dökük anlardan, sevgiyle dokunmuş bir bütün oluşturmaktır."
"Hayat, kırık dökük anlardan, sevgiyle dokunmuş bir bütün oluşturmaktır."
ANNEM
Buram buram sevgi kokar elleri,
Arkamdaki kocaman candır annem.
Yana yana vurulduğum ilk peri,
Bir fısıltımı gamla duyar annem.
Acılar içimde, ayakucumda,
Gözümde yaş bir ömür yandığında.
Kucağında veya ayakaltında,
O yüreğine tutunduğum annem.
Kursağımda kaldı kokun, gülüşün,
Her sesinde yeniden duydum hüzün.
Yapraklarım döküldü, söndü ömrün,
Doğmuyor gün, sabaha sensiz annem.
Eridi geçmiş zaman fotoğrafta,
Alıp başımı gittim, bırakıp da.
Çocukluk yıllarım zamansız yolda,
Yüzüme doğdun her anıda annem.
Üşüdüm, bu kaçıncı soğuk gece?
Yarama yazdım adını sessizce.
Avazım çıktığı kadar öylece,
Boğazımda düğümlenirsin annem.
Halil KUMCU
9 Mayıs 2020 / Cumartesi / Ankara