"Birisi var, adını diyemediğim; her dem meyilli gönlüm, zaman geçse de, güle gam düşer."
"Dudaklarda asırlık bir gurbet asılı, kursağımda soğuk bir selam; hicran ve ayrılık ateşi düşeli, dilde söz üşüdü, yüzde resmin vesselam."
"Birisi var, adını diyemediğim; her dem meyilli gönlüm, zaman geçse de, güle gam düşer."
"Dudaklarda asırlık bir gurbet asılı, kursağımda soğuk bir selam; hicran ve ayrılık ateşi düşeli, dilde söz üşüdü, yüzde resmin vesselam."
VESSELAM
Birisi var, adını diyemediğim,
Her dem meyilli bu gönül.
Gün geçti, bu saat o saat değil;
Yine güle gam düştü, be bülbül.
Ömrümden ne baharlar geçti habersiz;
Bilmem, bir dahaki hazana erişir mi.
Ömür dediğin iki nefes arasında;
Gamında gamlanıp deminde demlenir mi.
Ciğerlerime çarpan o resmin, o gül kokun,
Ateş gibi yakar zamanımı hasretinden.
Şu yolun solundaki duvar,
Düğümlendi sürgün yedi gözlerinden.
Derin gün batımındaki şamdandaki mum gibi,
Taş yüreğine söylediğim sözler bir tüter, bir söner.
Çok geride kaldı kalbime dem vurduğun,
Kendimden geçercesine gözlerine baktığım o günler.
Şimdi dudaklarda asırlık bir gurbet asılı;
Ne hazin ki, kursağımda soğuk bir selam.
Bu hicran, bu ayrılık ateşi düştü düşeli;
Dilde söz üşüdü, yüzde resmin vesselam.
Halil Kumcu
19 Ekim 2022 / Çarşamba / Bartın