"Papatyaların dilindeki şarkı, geçmişin özlemleri ve çaresizliğiyle yanar; her anı, kaybolmuş izlerin ve sessiz yarınların derin izlerini taşır."
"Papatyaların dilindeki şarkı, geçmişin özlemleri ve çaresizliğiyle yanar; her anı, kaybolmuş izlerin ve sessiz yarınların derin izlerini taşır."
PAPATYALARIN DİLİ
Avuç içi çizgilerinde,
Ayak izlerim kayboldu.
Demir attım paslı yalnızlığa;
Bir oyana bir buyana vurdu.
Yaprağın üstündeki çiğ tanesiydin,
Şimdi bir takvim yaprağında anı oldun.
Kurumuş güller gibi savruldum hayatta;
Birkaç saniye, üç beş nefes kadar uzun.
Papatyaların dilinde bir şarkı başladı;
Hani tutunamadığın o özlemleri anlatır ya.
Çaresizlikle yanar, kavrulursun derin yaralarda;
Bir anda gömülürsün taşlı sokaklara art arda.
O apansız, için için kopuşlarda yaşlarla,
Bütün yaşların söner, kalırsın ıssız, yarınsız.
Sonrasında mazin ölür, akıp gider toprağa;
Bir yürekte kaybolursun sessiz sedasız.
Halil Kumcu
1 Ağustos 2021 / Pazar / Ankara