"Sevda, ölümün gölgesinde bile silinmeyen bir izdir; kalpteki en derin yankısı, hayret ve acı ile sonsuza kadar sürer."

HAYRET

Bir gün, bir gün diyerek bir gecenin sabahına,
O günü çıkaramayacaksın bir gün.
Bir avuç toprakta birkaç damla yaş olur,
Küflü sayfaların birer birer döndüğü gün.

Hayat, iz bırakmaktır denilir ardın sıra,
Gülen bir gözde, gören bir kalpte.
Varsın gömülsün ebedi uykuya bedenim,
Asırlık aldanışım çürüsün bu cesette.

Bir taş dikerler başıma, üstünde tarih,
Yüreğim yanar o an, içinde sen, silemem.
Yürüdüğümüz yollar göz çukurlarımdan geçer,
Dilimden dökülür beyaz kefene hikâyem.

Anamın kucağındaki sıcaklık nerede şimdi?
Her şey boş, bomboş, ölüp gideceksin.
Ruhunun yoldaşı kara toprak olacak,
Allah’a döndürülmen tek gerçeğin, bilesin.

Kendimden bile kaçtığım gün,
Gönül çiçeğim çoktan solmuş, hayret üstüne hayret.
Diriler mi ölür, ölüler mi, bilemeden,
Ömrün sonu; ölüm, mezar, kabir, ahiret.

Halil Kumcu
10 Aralık 2022 / Cumartesi / Bartın

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir