"Fani dünya bir yol, gölge misali, ne sevda kalır ne de bir hayali. Hak yolunda eğil, unutma hali, nefesin emanettir, ömür misali." 

FANİ DÜNYADA

Sevda da bitermiş, dertler de meğer,

Bir bir kaybolurmuş fani dünyada.

Gönülde kalanlar ateşe düşer,

Kül olurmuş beden, fani dünyada.

Son demle gölgeler gibi sararıp,

Gök ağlar, yıldızlar sessizce kayıp.

Feryatlar yankılanır, yürek yanıp,

Son durak toprakmış, fani dünyada.

Hayaller yük olur, taşır omuzlar,

Ardında titrerken yakar ayazlar.

Derdini bilmez ki seni ananlar,

Unutulur adın, fani dünyada.

Kibrinle geçip de alay ettikçe,

Hak yolundan sapıp hırsla gittikçe,

Bir an gelir hesap vakti yettikçe,

Hüküm bulur nefes, fani dünyada.

Her adım bir gölge, her ses bir yalan,

Hakikati arar gönlüm perişan.

Görmeden yüzünü Mevla’dan kalan,

Bir ömür ziyandır, fani dünyada.

Son perden çekilir, zaman tükenir,

O an ne mal kalır, ne de bir şehir.

Hak’kın huzurunda herkes eğilir,

İşte hakikat bu, fani dünyada.

Bir nefeslik canım, hepsi bu kadar,

Bir enkaz olur altından saraylar.

Gör ki tahta çıkan halkı azarlar,

Tuz buz olur taçlar, fani dünyada.

Ne para, ne makam, ne de bir miktar,

Sonsuzluk sanılır, oysa hepsi kar.

Bir avuç toprağa sığar tüm diyar,

Bu hırs niye, söyle, fani dünyada.

Fırtına diner, sesler susuverir,

Gözlerdeki ateş bir gün depreşir.

Zamanın pençesinde her can erir,

Hükmün geçmez artık, fani dünyada.

Son nefeste dolar gözler yaş ile,

Kumcuoğlu sessiz bakar yaş ile.

Bir dava uğruna geçti yaş ile,

Adalet ararız, fani dünyada.

Halil Kumcu

2 Aralık 2024 / Pazartesi / Ankara

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir