"Hatıralar, kırık çerçevelerde zamanla yoğrulurken, ayrılığın bestesi göz pınarlarında yankılanır."

SENDEN GERİYE KALAN HATIRALAR

Senden geriye kalan hatıralar,
Silinen hayallerde demlenirim.
Ömür fani, ölümün yaşı yok ki,
Kırık çerçevede birkaç resim.

Gece gündüz gönlüme dert olur,
Bir türlü geçmez kalbimin üşümesi.
Küflü bir hançer hep sol tarafımda,
Göz pınarlarımda ayrılığın bestesi.

Üflesen geçerdi belki,
Bu trajik duygu ve olmayan sabah.
Boşlukta bir yaprak gibi savurur,
Arkamdaki dağ gibi bir ah.

Kış gibi ölüm de soğuk senin gibi,
Can yoldaşım bu ağustos sıcağında.
İçimdeki ses, bu ışık, bu ıstırap,
Allah’a çekiyor her adımda.

Bir garibin son notları bunlar,
Bir gidişin hikâyesi düşerken.
Dudaktan kalbe gül rengi,
Beşinci mevsimde yüzüme vururken.

İkinci bir yaşam var mıdır ki?
Sen ölü doğmuş sevgilisin.
O saat son kez döner,
Ve ocağıma düşer gül cemalin.

Halil Kumcu

8 Ağustos 2024 / Salı / Ankara

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir