"Aşk, onun kaybolan anının içinde yeniden bulunan bir sorudur."

NEREDESİN SEN

Aşk burada sol yanında, kelimelerde, 

Bir nefes gibi yakınken, “Neredesin sen?” 

Kalbinde sen saklıyorsun beni belki de. 

Niçin hâlâ sormaktasın, "Neredesin sen?" 

Belki sonbahar yaprağının düşüşünde, 

Belki sabahın ışığında bir gülüşte, 

Dönüp baktığın yerde duyduğun her seste, 

Gönlüm hep seni arıyor, "Neredesin sen?"  

Gizemli gözlerindeki bir damla yaşta, 

Leylim gecede yıldızların bakışında, 

Yüzündeki o ince tarifsiz telaşta, 

Sabırla beklerim seni, "Neredesin sen?" 

Bir şarkının en hazin hüzünlü yerinde, 

Anılarda saklı her bir eski resimde, 

Şiir defterinde unutulmuş bir izde, 

Hep ben seninleyim sanki, "Neredesin sen?"  

Bir rüzgâr gibi esip geçiyorum bazen, 

Öksüz kalmış kalbinin en derin yerinden. 

Bir an hatırlıyorsun, kaybolup giderken, 

Bak yine de soruyorsun, "Neredesin sen?" 

Gözlerin ufka dalıp gider uzaklara, 

Gizlediğin o uçsuz bucaksız yollara, 

Her adımında seninle, her an dağlara, 

Fısıldıyorum usulca, "Neredesin sen?" 

Dalgalar sahile vurduğunda her seher, 

Sana getirdiğim sözcükleri duy yeter. 

İnan bu sevda geçmez, silinmez bir eser, 

Ama hâlâ sormaktasın: "Neredesin sen?" 

İlkbaharda çiçek açan bir tomurcukta, 

Sonbahara yenik düşen sarı yaprakta, 

Her mevsim yanında, her bir nefeste hatta, 

Dudaklarımda o soru: "Neredesin sen?" 

Tek seninle yürürüm sessiz adımlarla, 

Gizliyim gülüşlerindeki parıltıda. 

Bir masal gibi içindeyim ben aslında, 

Ama sen hâlâ sorarsın: "Neredesin sen?" 

İlk baktığın her yerde, tuttuğun her tende, 

Gizlice içine çektiğin her surette, 

Varım hep, kaybolmam hiç, özlerim elbette. 

Bir cevap gibi çağlarım: "Neredesin sen?"

Halil Kumcu

21 Kasım 2024 / Perşembe / Ankara

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir