“Her aşk, yarım kalmaya mahkûmdur; çünkü tamamlanan, aşk olmaktan çıkar.”
“Her aşk, yarım kalmaya mahkûmdur; çünkü tamamlanan, aşk olmaktan çıkar.”
HER AŞK GİBİ YARIM
Gidiyorum yaşlar içinde,
Yine ahla bindi yollar yolum üstüne.
Güz yaprakları gibi düştüm,
Hatıralarım yağarken göz bebeklerine.
Bu koşuşturmaca hayatın içinde,
Tüm kapılar kapandı üstüme.
Vuslatın sehere denk olduğunu söylerler,
Ayrılığın ise ölüme.
Dokunduğun her yerimde sevgim acıyor,
Misketlerimi kaybettiğimden beri.
Toprak kokusu vuruyor başıma,
Kıskıvrak yakalıyor yalnızlık demleri.
Bak, hâlâ dipsiz derinliklerde,
Meşgulüm yine seni sevmekle.
Yalanlarla vurmuş ateşin, yakıyor,
Kesikler aşk yarası, saklasam bile.
Hep bir şeyleri ardımda bırakarak,
Çok geç kalıyorum her şeye.
Dünya hayatı bir oyun,
Nereye kadar geçecek günlerim böyle?
Canıma batan her halin,
Bedenime felç gibi indi.
Çok uzakta kalmış bir baharsın,
Hangi göğün altında, neredesin şimdi?
Ellerini ellerimden alıp gittiğinden beri,
Geceler bitmiyor, ağlıyorum dünüme.
İçinde sen olan kalbimi dağladılar,
Yağmurlar ekerken göğsüme.
Beni ağrıyan yanlarına gömün,
İsterse yaksın, savursun, dağıtsın.
Ölüm bile anlamaz beni,
Yuvasız kaldığında belki bana sığınırsın.
Her aşk gibi yarım bir hikâyedeyiz artık seninle,
Son bir defa konuşabilsem,
Sesin yankılanır içimde.
Özlemle dolar her zerreme, her hecem.
Halil Kumcu
10 Ekim 2024 / Perşembe / Ankara