"Yürek, kaybolmuş bir çocuğun hıçkırığı gibi; uzaklar ve acılar, derin bir hederin yankılarıdır, her adımda peşimizdedir.”

HEDER 

Kalbim kendimden bile çok uzaklarda,
Bir dilin içindeki sözde yok olmuş gibi.
Tek yönlü bir biletle bambaşka bir yerde,
Çaresiz bir çocuğun hıçkırığında unutulmuş gibi.

Yollar boğazımda düğümleniyor,
Bu bilmediğim şehirde yabancı yüzler gibi.
Ölümcül yaram an be an büyüyor,
Her gün ıstırap veriyor, ilk günkü gibi.

Uzaklar sırtımda yük,
Belimi büker, yüreğimi keser cam gibi.
Küllerim toz toz savrulur,
Ölmekle gitmek sanki aynı şey gibi.

Nereye gitsem ardımdasın,
Geceyle gündüz gibi.
Meğer kendi düşen de ağlarmış,
Gözyaşımda bir türlü dağılmayan heder gibi.

Halil Kumcu

25 Ağustos 2023 / Cuma / Bartın

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir