"Bazı anılar silinmez, sadece tozlanır; rüzgâr estiğinde yine gözlerine düşer."

TOZLU RESİMLER

Hayal sandıklarından zihnime sızan,
Masallara tutunurum ansızın, gözlerinde.
Camlarımı döven nice senli hatıralar,
Alev olur, bedenime yazılır bir kalemde.

Dumanı üstünde, kıpkızıl yaşlar süzülür,
Kısa aralıklarla, haziran akşamlarında.
Bedenimi çıkmaza sürükler kor bir ateş,
Yüzün, yüzüme oturur yokluğunda.

Soluğumu keser pranganın zinciri...
Umudun mavisi bile kor, içim acıyor.
Işığım söner, ruhum bedenden sökülür,
Yüreğime hapsolur acının rengi: mor.

Silemez yel, esip savursa eskimiş anıları,
Kül rengi, sis rengi Ankara sokaklarından...
Bir bir düşse de tozlu, soluk resimler,
Nereye gidersem gideyim, gelecek ardımdan.

Halil KUMCU
27 Haziran 2019 / Perşembe / Ankara

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir