"Herkesin bir hiçi vardır; bazen asıl varlık, yoklukta bulunur."

HİÇİM

Her şey bir hayal gibi geçti üzerimden.
Üç nefeslikmiş bütün hayatım.
Birisi hatıralara gömüldü, dünde kaldı.
Birisi içimde, diğerine gider, koşar adım.

Üç nefesin bütün hikâyesi ben.
Bir nokta bile olamamış hiç işte.
Son nefesteki hiçi gömdüm yüreğime.
Sen ben ne fark eder ki, HİÇ olacağız ahirette?

Sen “Hiç gördün mü azizim?” dedi kendi kendine.
“Benden ala HİÇ OLUR mu?” diye ekledi.
Sonra aynaya baktı uzun uzun.
“Evet, ben bir HİÇ’im,” dedi.

Halil Kumcu

19/03/2019 / Salı

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir