"Yalnızlık, en derin yaraların sessiz şarkısıdır."
"Yalnızlık, en derin yaraların sessiz şarkısıdır."
ÖRÜLMÜŞ YALNIZLIK
Pencerene duvar gibi örülmüş yalnızlık,
Ne soranın, ne bir selam verenin var.
Gönül ayrı düştüğünden beri,
Yastığın sırılsıklam düşünde kanar.
Bir tek kibritin cılız aleviyle başlar,
Çaresizlik nasıl da boğar insanı.
Tutacak dalın kırılır,
Kimse hatırlamaz yaşadığını.
Bir tas çorbanı dahi veren olmaz,
Yürek paslı bir hançere teminat.
Elin yorulur, ayağın yorulur,
Bildiğin çekilmez olur hayat.
Paslı hançer,
Can alacak yerinden vurur.
Yavaş yavaş ölen kalbin,
Gecenin en uzak saatinde durur.
HALİL KUMCU
23/08/2013 - CUMA - 12:18