"Vicdanın sessizliği, kalpteki son fırtınadır; beraat, sadece eski bir yarayı kapatmaktan ibarettir."

BERAAT

Yemin üzerine yemin olsun ki,
Vicdanımın bu sesi sağır edecek seni.
Cellat kılıncım gibi tepende,
Katıla katıla ağlatacak kalan son resmini.

Yüzünden okunuyor,
Betin benzin atmış.
Unutmak için içme boşuna,
Bu keder çoktan saçın sakalını ağartmış.

Ellerini dizinin üstüne koyup,
Tekrar tekrar sayıklar gibi durma.
Bir besmele çekip aynadaki aksime,
Kirli çamaşırlarını anlatma.

Zar hep yek geldi yine,
Giderek büyüyorsun gönlümde.
Volta atmaktan yoruldum,
Biri şu yalandan yaşamayı durdursun hücremde.

Ölümü simgeleyen kapkara bulutlar,
Geriye bakıp bakıp seyretmekte.
Çivisi çıkmış dünyada her şeyin,
Ezbere bildiğin yüreğimin kanını dökmekte.

Ben senden koptum bir kere,
Dilim varmıyor söylemeye.
Nefsimden beraat kararı çıkmış sen var git,
Git vicdanının en rahat yastıklarında dinlenmeye.

Halil KUMCU
6 Aralık 2023 / Çarşamba / Ankara

Önceki Şiir   |   Sonraki Şiir