"Zaman, bir yaprak gibi savrulur yüreğimizden; her kayıp, bir sonun başlangıcına dokunur."
"Zaman, bir yaprak gibi savrulur yüreğimizden; her kayıp, bir sonun başlangıcına dokunur."
SON
Bir avuç sevgi, aşk, hüzün, ayrılık...
Yanık türkülerde geçen bir ömür.
Kaldırım taşlarında durur ya zaman,
Bir gönül aynı rüyayı kaç kere görür?
Bekleyerek eskidi ömrüm uzun yolda,
Her gün bir yaprak savruldu yüreğimden.
Gün oldu, geçmişime sakladım düşlerimi,
Gelecek döküldü kara toprağa bir elden.
Çürüdü meyve ağacında kalabalıklar,
İçimi acıttı çiviler fotoğraf karelerinde.
Penceremdeki kumdan kaleler yıkıldı,
Akıntıya karşı kürek çektim hep o sahnede.
Yaşanmışlıklar bir kelebeğin ömrü kadar...
Kirli camların ardından dünle gitti.
Ha son tren, ha cigaradaki son nefes...
Sonsuzluk bu ya, bir ninni, bir ağıtla bitti.
Halil KUMCU
3 Aralık 2019 / Salı / Ankara