"Yüreğin en derin acısı, en sessiz çığlığında duyulandır."

MATEM YAŞLARI

Yeşil bir sessizlik çöker,
Dolar yüreğe imha ateşi,
Hapsolur yitik ömre,
Damla damla dökülür geçmişi.

Sözler solar mendilin güllerinde,
Kalpten kalbe gider matem yaşları,
Yalnızlık kokusuna acı hıçkırık düşer,
Zehir akıtır yıllarca göz pınarları.

Yanaktan dudağa süzülür o an,
Geriye kuru bir tuz kalır,
Özledikçe daha çok sever insan,
Elemli yürekte yaş kalır.

Istırap ıslak ıslak dökülürken gözden,
Yaz yağmurları pas tutar demirde,
Umut çiçeklerine hapsolurken kalp,
Mühürlü dile alev siner her seferinde.

Bir şarkı boğaza takılır geçerken hayattan,
Yaşarsın belli belirsiz, isimsiz ve kifayetsiz,
Yüreğe taş bağlanır taşa yas, yasa taş,
Sessiz, hissiz, kimsesiz ve çaresiz.

HALİL KUMCU

14 Temmuz 2020 / Salı / Ankara

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir