"Bir kalbin kırığına, bir ömrün hatasını gömdüğünde; gerçek huzur, o enkazdan doğar."
"Bir kalbin kırığına, bir ömrün hatasını gömdüğünde; gerçek huzur, o enkazdan doğar."
GÖZLERİN
Saklı cennetime gömdüğüm,
Benim dünyam gözlerinde kaldı.
Son kurşunu bakışından yedim,
İki yalnız damla bir hikâyede yandı.
Göğsümde soğuk demir hançer,
Istırap verir, kemirir zihnimi.
Geceler karanlık ve soğuk,
Kış yağmuru döver yüreğimi.
Bir bataklığın içindeyim,
Uğuldar kulaklarımda bin lisanla adın.
Ne kadar da çok kör bakmışım,
En çıkmazındayım hayatın.
Dudaklarımdan dökülürken kelimeler,
Dilim tutulur ve titrer.
Yüreğim aşkla yanarken,
Benden ayrı günlerin, söyle nasıl geçer?
Yağma yok,
Unutmak istemem.
Nedir bu sevginin çilesi?
Büyüleyici gözlerini görürsem gidemem.
Kapıdan sürekli izliyorsun,
Ruhun ayrı, bedenin ayrı konuşuyor.
Nereye gidersem gideyim,
Orada hiçbir yere ait olamama duygusu oluşuyor.
Halil KUMCU
19Ağustos 2020 / Çarşamba / Ankara