"Zaman gelir, hayatın en güzel anı geçmişte kalır."

YİRMİ SENE

Hiç bu kadar hızlı koşmamıştı,
İki iki çıktı merdivenleri.
Nefes nefeseydi, boğazı kupkuru.
Sevdiceği işte oradaydı.
Oysa yanıldı,
Bu sefer yirmi sene önce gelmişti.

İki damla yaş salındı gözlerinden,
Umutsuzca baka kaldı boşluğa.
Olduğu yere çöktü,
Bir adım bile atacak gücü dahi yoktu.
Nasıl olurdu?
İnanamadı, yirmi sene önce mi dedi?

Elindeki gül usulca düştü elinden,
Düşerken tutunmaya çalıştı bir elden.
Hayalleri, umutları yoktu artık.
Erkendi gelişi, çok erken.
Ne yapabilirdi ki?
Çaresizdi, yirmi sene sonra da o olmayacaktı.

Önceki Şiir   |    İçindekiler   |   Sonraki Şiir